Dziś już ostatni post o bohaterze naszego hufca. Tym razem opowiemy Wam o godnej naśladowania postawie patriotycznej Stanisława Piotrowskiego. 
Jak już wspominaliśmy, pełnił funkcję kapelana 14 Pułku Piechoty. Razem z pułkiem szedł z Włocławka do Warszawy, jednak w Żyrardowie został aresztowany. Na szczęście po dwóch tygodniach udało mu się uciec.
3 listopada 1940 roku został wywieziony do obozu koncentracyjnego Stuthoff. Nawet w tak beznadziejnej sytuacji nie przestał darzyć miłością bliźnich. Pewnego razu gdy więźniowie odbierali od krawca nowe odzienie, spotkał skatowanego pastora protestanckiego, który nie miał siły, by sam zmienić swoje podarte ubranie. Nikt nie chciał mu pomóc. Wreszcie Piotrowski oddał mu swoje ubranie, za co spotkał się z ogromną wdzięcznością.
W maju 1941 roku trafił do podobozu w Elblągu, skąd jednak udało mu się uciec. Przedostał się do Warszawy przez słabo chronioną granicę. Musiał potem zmienić nazwisko i tak stał się Franciszkiem Foksem.
To, czego doświadczył w obozach koncentracyjnych, popchnęło go do pomocy potrzebującym. Dzielił się jedzeniem z głodnymi, m. in. z chłopcami, którymi się opiekował. Wtedy też podarował biednej rodzinie mąkę i swoje własne łóżko polowe, o czym poprzednio pisaliśmy.
Wielokrotnie ryzykował życie, podejmując się niesprzyjających wrogom akcji. Kiedyś musiał zebrać i dostarczyć pieniądze więźniom przebywającym w Lądzie. Innym razem przewoził w plecaku zakazaną przez Niemców książkę. Po wojnie organizował liczne wydarzenia promujące polską flagę oraz lokalne produkty. Brał udział m. in. w pierwszym po wojnie Święcie Trzeciego Maja, podczas którego władze niestety aresztowały wiele osób.
26 listopada 1955 roku aresztował go Urząd Bezpieczeństwa. Zwolniony został rok później, jednak na tym nie zakończyły się jego problemy. Władze komunistyczne wielokrotnie zmieniały mu miejsce posługi duszpasterskiej.
Był zwolennikiem uczenia młodzieży o historii Polski. Uważał, że trzeba organizować pielgrzymki do miejsc ważnych w dziejach ojczyzny i tam uczyć miłości do niej, opowiadając o ważnych postaciach i ich dokonaniach.
Za swoje liczne zasługi dla ojczyzny otrzymał wiele odznaczeń: Krzyż Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych, Medal „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.”, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki.
„Tam [w obozie] nauczono nas wbrew swoim intencjom kochać Ojczyznę, za którą trzeba było tyle wycierpieć, i kochać braci Polaków we wspólnym ocieraniu łez, znoszeniu obelg i uderzeń, i dzieleniu się suchym kawałkiem chleba” — Stanisław Piotrowski.Mamy nadzieję, że udało Wam się dotrzeć do końca tej serii i dowiedzieć się czegoś nowego o Naszym bohaterze. 